it's an illusion

Gecen "funny games"'i izledim. Funny Games, Michael Haneke'nin 1997 yilinda cektigi gerilim filmi. Ama normal bir film degil. Izleyiciyi filmin icinde kurbanin ta kendisi yapip cok ama cok rahatsiz eden bir film. Tanimlamak icin baska bir kelime bulamiyorum. Tamamen "rahatsiz edici". Replikler olsun, filmdeki psikopatlardan akilli olaninin izleyiciyle "konusmasi" olsun, hepsi izleyiciyi medyadaki siddetin pornografik aktarimina karsi uyarmak icin üretilmis. Film bittiginde aptal bir surat ifadesiyle kaliveriyorsunuz ve bir trajediyi önleyebilmek icin yapabileceginiz bir sey yokmus gibi geliyor.

Filmin icinde bir cok yerde filmin kendisiyle ilgili karakterlerin agzindan yorumlar yapiliyor. Sonuna dogru da gercekle hayal arasindaki iliskiye dair ilginc bir diyalog geciyor iki psikopatin arasinda, sirf bu diyalog icin bile izlenebilir bir film.

Film cok dikkatli izlenmeli yalniz. Bütün replikler, diyaloglar önemli filmin akisi icinde. Zaten kolay sindirilebilir bir film de degil Funny Games. Filmin orijinali almanca, ama isminin ingilizce olmasi da bence bir sembol ve yine amerikan sinemasina bir elestiri. Belki de yaniliyorumdur ve Haneke beni her seyde bir gönderme aramaya itmistir.

IMDb